江亭晚眺

江亭晚眺原文：

全诗以第五联过渡，由所见所闻转入写所思所感。诗人看到一派宜人的早春景象后，引发的不是美好的憧憬、宏大的志愿，而是强烈的思念故土之情。正如近藤元粹《柳柳州诗集》卷三所言：“贬谪不平之意片时不能忘于怀，故随处发露，平淡中亦有愤懑，可压也。”由早春生机勃勃的景象，联想到北方旧居已人去楼空，昔日田园因无人料理而杂草丛生，沦为荒地；由此又进一步引发对人生的感慨，感到无可寄托——政治前途既已渺茫，沉闷之情又无以排遣，精神的家园不知安在。惶惶不可终日，诗人对这种无所事事的无聊生活，极度地不适与不满，甚至羡慕起隐士来——尽管他们功名无所成但还有所寄寓。无意间诗人遇到了田间劳作的老汉，于是找到了倾诉的对象，诗人向这位素昧平生的老汉一吐衷肠，一泄为快。于此，也正是辛勤劳作的农民给了他以莫大的慰藉，使他舍不得离开田头，无限眷恋地抚摸着农夫的犁耙，交谈中已不知天色已晚，猛回头，发现炊烟已弥漫天空。
“征夫怀往路，起视夜何其”。然而严酷的现实很快搅散了这对恩爱夫妻“嬿婉及良时”的美梦，一度出现于两人之间的一小块晴空被即将出征、离别在即的阴影覆盖了。作者在此笔锋陡转，在点出主人公“征夫”身份的同时，随即将开头轻松、欢快的气氛一下子抛入生离死别的无限悲哀。诗中的男子惦念着不久将要上路，时不时地起身探望窗外的天色，因为他心里清楚地知道，只要天一亮(...)
我若还招得个风流女婿，怎肯教费工夫学画远山眉。宁可教银缸高照，锦帐低垂；菡萏花深鸳并宿，梧桐枝隐凤双栖。这千金良夜，一刻春宵，谁管我衾单枕独数更长，则这半床锦褥枉呼做鸳鸯被。等老相公回来呵，寻一门亲事，可不好也。流落的男游别(...)
磨灭尽诸豪壮，断送了些闲浮浪。抱子携男扶筇杖，尫赢伛偻如虾样。一丝好气沿途创，阁泪汪汪。
公元前638年，宋、楚两国为争夺中原霸权，在泓水边(...)
俺家里少东无西，可着我走南嘹北。俺哥哥才娶的偏房，新亡了正室。撇了个幼女娇男，可又没甚的远亲近戚。我这里仔细的寻思起：他则待卧柳眠花，怎知道迷妖着鬼。
妾身是柳翠，自从做罢好事，见了那和尚，我睡里(...)
这一联诗，写烟云变灭，移步换形，极富含孕。即如终南山中千岩万壑，苍松古柏，怪石清泉，奇花异草，值得观赏的景物还多，一切都笼罩于茫茫“白云”、蒙蒙“青霭”之中，看不见，看不真切。唯其如此，才更令人神往，更急于进一步“入看”。另一方面，已经看见的美景仍然使人留恋，不能不“回望”，“回望”而“白云”、“青霭”俱“合”，则刚才呈现于眉睫之前的景物或笼以青纱(...)
全诗以第五联过渡，由所见所闻转入写所思所感。诗人看到一派宜人的早春景象后，引发的不是美好的憧憬、宏大的志愿，而是强烈的思念故土之情。正如近藤元粹《柳柳州诗集》卷三所言：“贬谪不平之意片时不能忘于怀，故随处发露，平淡中亦有愤懑，可压也。”由早春生机勃勃的景象，联想到北方旧居已人去楼空，昔日田园因无人料理而杂草丛生，沦为荒地；由此又进一步引发对人生的感慨，感到无可寄托——政治前途既已渺茫，沉闷之情又无以排遣，精神的家园不知安在。惶惶不可终日，诗人对这种无所事事的无聊生活，极度地不适与不满，甚至羡慕起隐士来——尽管他们功名无所成但还有所寄寓。无意间诗人遇到了田间劳作的老汉，于是找到了倾诉的对象，诗人向这位素昧平生的老汉一吐衷肠，一泄为快。于此，也正是辛勤劳作的农民给了他以莫大的慰藉，使他舍不得离开田头，无限眷恋地抚摸着农夫的犁耙，交谈中已不知天色已晚，猛回头，发现炊烟已弥漫天空。
对李夫人兄弟和稚子伤悼李夫人的哀恸场景进行描写，极富人情味。从中不难发现汉武帝虽为(...)

江亭晚眺拼音解读：

quán shī yǐ dì wǔ lián guò dù ，yóu suǒ jiàn suǒ wén zhuǎn rù xiě suǒ sī suǒ gǎn 。shī rén kàn dào yī pài yí rén de zǎo chūn jǐng xiàng hòu ，yǐn fā de bú shì měi hǎo de chōng jǐng 、hóng dà de zhì yuàn ，ér shì qiáng liè de sī niàn gù tǔ zhī qíng 。zhèng rú jìn téng yuán cuì 《liǔ liǔ zhōu shī jí 》juàn sān suǒ yán ：“biǎn zhé bú píng zhī yì piàn shí bú néng wàng yú huái ，gù suí chù fā lù ，píng dàn zhōng yì yǒu fèn mèn ，kě yā yě 。”yóu zǎo chūn shēng jī bó bó de jǐng xiàng ，lián xiǎng dào běi fāng jiù jū yǐ rén qù lóu kōng ，xī rì tián yuán yīn wú rén liào lǐ ér zá cǎo cóng shēng ，lún wéi huāng dì ；yóu cǐ yòu jìn yī bù yǐn fā duì rén shēng de gǎn kǎi ，gǎn dào wú kě jì tuō ——zhèng zhì qián tú jì yǐ miǎo máng ，chén mèn zhī qíng yòu wú yǐ pái qiǎn ，jīng shén de jiā yuán bú zhī ān zài 。huáng huáng bú kě zhōng rì ，shī rén duì zhè zhǒng wú suǒ shì shì de wú liáo shēng huó ，jí dù dì bú shì yǔ bú mǎn ，shèn zhì xiàn mù qǐ yǐn shì lái ——jìn guǎn tā men gōng míng wú suǒ chéng dàn hái yǒu suǒ jì yù 。wú yì jiān shī rén yù dào le tián jiān láo zuò de lǎo hàn ，yú shì zhǎo dào le qīng sù de duì xiàng ，shī rén xiàng zhè wèi sù mèi píng shēng de lǎo hàn yī tǔ zhōng cháng ，yī xiè wéi kuài 。yú cǐ ，yě zhèng shì xīn qín láo zuò de nóng mín gěi le tā yǐ mò dà de wèi jiè ，shǐ tā shě bú dé lí kāi tián tóu ，wú xiàn juàn liàn dì fǔ mō zhe nóng fū de lí pá ，jiāo tán zhōng yǐ bú zhī tiān sè yǐ wǎn ，měng huí tóu ，fā xiàn chuī yān yǐ mí màn tiān kōng 。
“zhēng fū huái wǎng lù ，qǐ shì yè hé qí ”。rán ér yán kù de xiàn shí hěn kuài jiǎo sàn le zhè duì ēn ài fū qī “yàn wǎn jí liáng shí ”de měi mèng ，yī dù chū xiàn yú liǎng rén zhī jiān de yī xiǎo kuài qíng kōng bèi jí jiāng chū zhēng 、lí bié zài jí de yīn yǐng fù gài le 。zuò zhě zài cǐ bǐ fēng dǒu zhuǎn ，zài diǎn chū zhǔ rén gōng “zhēng fū ”shēn fèn de tóng shí ，suí jí jiāng kāi tóu qīng sōng 、huān kuài de qì fēn yī xià zǐ pāo rù shēng lí sǐ bié de wú xiàn bēi āi 。shī zhōng de nán zǐ diàn niàn zhe bú jiǔ jiāng yào shàng lù ，shí bú shí dì qǐ shēn tàn wàng chuāng wài de tiān sè ，yīn wéi tā xīn lǐ qīng chǔ dì zhī dào ，zhī yào tiān yī liàng (...)
wǒ ruò hái zhāo dé gè fēng liú nǚ xù ，zěn kěn jiāo fèi gōng fū xué huà yuǎn shān méi 。níng kě jiāo yín gāng gāo zhào ，jǐn zhàng dī chuí ；hàn dàn huā shēn yuān bìng xiǔ ，wú tóng zhī yǐn fèng shuāng qī 。zhè qiān jīn liáng yè ，yī kè chūn xiāo ，shuí guǎn wǒ qīn dān zhěn dú shù gèng zhǎng ，zé zhè bàn chuáng jǐn rù wǎng hū zuò yuān yāng bèi 。děng lǎo xiàng gōng huí lái hē ，xún yī mén qīn shì ，kě bú hǎo yě 。liú luò de nán yóu bié (...)
mó miè jìn zhū háo zhuàng ，duàn sòng le xiē xián fú làng 。bào zǐ xié nán fú qióng zhàng ，wāng yíng yǔ lǚ rú xiā yàng 。yī sī hǎo qì yán tú chuàng ，gé lèi wāng wāng 。
gōng yuán qián 638nián ，sòng 、chǔ liǎng guó wéi zhēng duó zhōng yuán bà quán ，zài hóng shuǐ biān (...)
ǎn jiā lǐ shǎo dōng wú xī ，kě zhe wǒ zǒu nán liáo běi 。ǎn gē gē cái qǔ de piān fáng ，xīn wáng le zhèng shì 。piě le gè yòu nǚ jiāo nán ，kě yòu méi shèn de yuǎn qīn jìn qī 。wǒ zhè lǐ zǎi xì de xún sī qǐ ：tā zé dài wò liǔ mián huā ，zěn zhī dào mí yāo zhe guǐ 。
qiè shēn shì liǔ cuì ，zì cóng zuò bà hǎo shì ，jiàn le nà hé shàng ，wǒ shuì lǐ (...)
zhè yī lián shī ，xiě yān yún biàn miè ，yí bù huàn xíng ，jí fù hán yùn 。jí rú zhōng nán shān zhōng qiān yán wàn hè ，cāng sōng gǔ bǎi ，guài shí qīng quán ，qí huā yì cǎo ，zhí dé guān shǎng de jǐng wù hái duō ，yī qiē dōu lóng zhào yú máng máng “bái yún ”、méng méng “qīng ǎi ”zhī zhōng ，kàn bú jiàn ，kàn bú zhēn qiē 。wéi qí rú cǐ ，cái gèng lìng rén shén wǎng ，gèng jí yú jìn yī bù “rù kàn ”。lìng yī fāng miàn ，yǐ jīng kàn jiàn de měi jǐng réng rán shǐ rén liú liàn ，bú néng bú “huí wàng ”，“huí wàng ”ér “bái yún ”、“qīng ǎi ”jù “hé ”，zé gāng cái chéng xiàn yú méi jié zhī qián de jǐng wù huò lóng yǐ qīng shā (...)
quán shī yǐ dì wǔ lián guò dù ，yóu suǒ jiàn suǒ wén zhuǎn rù xiě suǒ sī suǒ gǎn 。shī rén kàn dào yī pài yí rén de zǎo chūn jǐng xiàng hòu ，yǐn fā de bú shì měi hǎo de chōng jǐng 、hóng dà de zhì yuàn ，ér shì qiáng liè de sī niàn gù tǔ zhī qíng 。zhèng rú jìn téng yuán cuì 《liǔ liǔ zhōu shī jí 》juàn sān suǒ yán ：“biǎn zhé bú píng zhī yì piàn shí bú néng wàng yú huái ，gù suí chù fā lù ，píng dàn zhōng yì yǒu fèn mèn ，kě yā yě 。”yóu zǎo chūn shēng jī bó bó de jǐng xiàng ，lián xiǎng dào běi fāng jiù jū yǐ rén qù lóu kōng ，xī rì tián yuán yīn wú rén liào lǐ ér zá cǎo cóng shēng ，lún wéi huāng dì ；yóu cǐ yòu jìn yī bù yǐn fā duì rén shēng de gǎn kǎi ，gǎn dào wú kě jì tuō ——zhèng zhì qián tú jì yǐ miǎo máng ，chén mèn zhī qíng yòu wú yǐ pái qiǎn ，jīng shén de jiā yuán bú zhī ān zài 。huáng huáng bú kě zhōng rì ，shī rén duì zhè zhǒng wú suǒ shì shì de wú liáo shēng huó ，jí dù dì bú shì yǔ bú mǎn ，shèn zhì xiàn mù qǐ yǐn shì lái ——jìn guǎn tā men gōng míng wú suǒ chéng dàn hái yǒu suǒ jì yù 。wú yì jiān shī rén yù dào le tián jiān láo zuò de lǎo hàn ，yú shì zhǎo dào le qīng sù de duì xiàng ，shī rén xiàng zhè wèi sù mèi píng shēng de lǎo hàn yī tǔ zhōng cháng ，yī xiè wéi kuài 。yú cǐ ，yě zhèng shì xīn qín láo zuò de nóng mín gěi le tā yǐ mò dà de wèi jiè ，shǐ tā shě bú dé lí kāi tián tóu ，wú xiàn juàn liàn dì fǔ mō zhe nóng fū de lí pá ，jiāo tán zhōng yǐ bú zhī tiān sè yǐ wǎn ，měng huí tóu ，fā xiàn chuī yān yǐ mí màn tiān kōng 。
duì lǐ fū rén xiōng dì hé zhì zǐ shāng dào lǐ fū rén de āi tòng chǎng jǐng jìn háng miáo xiě ，jí fù rén qíng wèi 。cóng zhōng bú nán fā xiàn hàn wǔ dì suī wéi (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

对李夫人兄弟和稚子伤悼李夫人的哀恸场景进行描写，极富人情味。从中不难发现汉武帝虽为(...)
结末两句：“吹罗幕，往事思量着。”隐约点到了全词的主旨，而“往事”究竟指什么，则始终不肯说破。作者故意留下的这点模糊性，不仅有助于词境的浑成，而且还使全词增添了几分朦胧的美，读来愈觉悠然神远。难怪俞陛云激赏地说：“庄宗《一叶落》词，其佳处在结句(...)

相关赏析

本文题目虽称为“传”，但并非是一般的人物传记。文章以(...)
上片以写景为主，像是一篇凄清哀婉的秋声赋，又像是一幅岑寂冷隽的秋光图。旅舍客馆本已令羁身异乡的客子心中抑郁，而砧上的捣衣之声表明天时渐寒，已是“寒衣处处催刀尺”的时分了。古人有秋夜捣衣、远寄边人的习俗，因而寒砧上的捣衣之声便成了离愁别恨的象征。“孤城画角”则是以城头角声来状秋声萧条。画角是古代军中的乐器，其音哀厉清越，高亢动人，诗人笔下常作为悲凉之声来描写。“孤城画角”四有很强的感染力，并留下了对空旷(...)
花开不并百花丛，独立疏篱趣未穷。
天命玄鸟，降而生商，宅殷土芒芒。古帝命武汤，正域彼四方。

作者介绍

李奉翰 李奉翰，字芗林，汉军旗人。官至两江总督。